30 Days Picture Challenge.

Dahil wala akong magawa sa buhay at gaya- gaya lang talaga ako.Mula kay Rose ng Rainbow box, kay Al ng Ang dami mong pasumangil sa buhay at kung saan man ito nagmula bibigyan ko ng pagkakaabalahan ang aking sarili na magawa ito.

At dahil blog ko naman ito at di ko ugaling pahirapan ang aking sarili gagawin ko ito ng may kalayaan. Walang rules.
Kung magagawa ko siya ng less than 30 days or kaya naman more than 30 days ok lang. basta ang mahalaga buhay na buhay ang akin blog sa buwan ng July dahil sa gimik na ito.


Day 1- A picture of your dream car.
Day 2- A picture of your favorite movie.
Day 3- A picture of something you want really badly.
Day 4- A picture of a person you would want to be on a deserted island with.
Day 5- A picture of your favorite board game.
Day 6- A picture of your dream house.
Day 7- A picture of the background that is on your laptop/desktop.
Day 8- A picture of a plant/tree/flower.
Day 9- A picture with you and your mother.
Day 10- A picture of a random item you own.
Day 11- A picture of your favorite animal
Day 12- A picture of your favorite celebrity.
Day 13- A picture of your best friend(s)
Day 14- A picture of your favorite fast food place.
Day 15- A picture of your zodiac sign.
Day 16- A picture of your favorite outfit.
Day 17- A picture of your favorite candy.
Day 18- A picture of the last thing you bought.
Day 19- A picture of your favorite cartoon character.
Day 20- A picture of your pet (if you don’t have a pet, a picture of an animal that you want)
Day 21- A picture of your favorite food and/or drink.
Day 22- A picture of a meal you created.
Day 23- A picture of a word you use a lot of.
Day 24- A picture of your favorite clothing store.
Day 25- A picture of your favorite hairstyle.
Day 26- A picture of yourself a year ago.
Day 27- A picture of someone who makes you laugh the most.
Day 28- A picture of the person who knows you best.
Day 29- A picture of your favorite restaurant.
Day 30- A picture of your countries flag and/or troops

Nakakapag Painit ng mga Sandali

Gumulong ako sa tawa mag-isa habang binabasa ko ang post ni Wickedmouth tungkol sa kakaibang karanasan niya sa isang restaurant ..Nakakapanginit ng ulo pag ikaw ang nasa sitwasyon pero masaya ang pagkakakwento niya kaya parang ok lang. Ano ba ang gagawin natin sa mga pasaway na empelayadong walang magawang katinuan sa dapat inaasahan sa kanila?

Share ko lang din nangyari sa akin kahapon.

IL Forno Restaurant .The True Italian Taste.ABudhabi Mall.

Paborito kung kainan ang restaurant na ito pag pasta ang gusto kong banatan dahil talagang panalo ang lasa. Nagliliparan ang mga mushrooms,bell pepper at kung ano pang halo sa pasta habang niluluto ito sa harapan mong counter kasabay ang nakakapaglaway na amoy ng pagkain.Kadalasan ang mga  favorite    kong kinakain dito ay nadiskubre ko lang at ankikita ditongniluluto. 

Pag upo ko sa harap naglaway ako sa order ng katabi kong baked pasta.Bago sa paningin ko Wohh nakakapanglaway ang  white creamy sauce. Sabi ko sa pinay na waitress yan ang gusto ko.

Habang niluluto ang order ko, grabe ang anticipation kong paglalaway habang binabanatan ni katabi ang baked pasta TAkam na takam na ako.

Pagkalipas ng mga 15 minutes siguro biglang lapit si kabayan sa akin nagkamali daw siya ng order na pasta  iba ang napagawa niya. 

"NO! "ang nakadilat kong sagot sa kanya.
Nababaliw na ako sa kakaisip sa nakikita kong food ng katabi ko sasabihin mong babaguhin mo ang order ko.


"Please,kasi nag abuno na ako kanina pangalawa na ito.Masarap din siya kuya at perehong pareho lang ang lasa"

Paano magkakapareho ang magkaiba ? Ang  lintek na ito paiikutin pa ako sa pagkakamali niya.

Sabay lapit ng isa pa, supervisor siguro at dalawa na silang nakikiusap sa akin paawa at nakangiti pareho.

Para matapos na ang kaguluhang ito.nahipnotismo yata ako. Napapayag ako sa gusto nilang mangyari naawa ako sa deduction nila.Lumipas na ang paglalaway ko pagkain ng katabi ko.

Ano ang mali dito?

Una wag pipilitin ang customer saluhin ang pagkakamaling ginawa mo.May allowance ang restaurant sa mga wrong orders wag itong ipapasa sa customer.Otherwise ang restaurant ang dapat magbigay ng complimentary food para sa customer kung pumayag man ito.Dahil di siya ang nagkamali.

Sa totoo lang nawalan ako ng gana sa pasta ko.Pastelang yawa.Kung hindi ko lang favorite ang resto na ito..


HOTFOOD

Pagpasok ko pa lang sa Restaurant si Indianong waiter na ma mop ng sahig.Ito ang banat niya."Umupo ka doon" utos niya sa akin ,lukot ang mukhang halatang inis kasi pumasok ako para kumain.Alam ko madudumihan ang sahig.Pero wala kang magagawa dahil may pumasok at kakain.

Sa totoo lang di ako sumunod sa sinabi niya  bagkus nnilapitan ko siya at sinermonan sa harapan ng boss niya. Sa init ng panahon sa labas at layo ng pinangalingan ko para kumain lang dito.Huwag mo akong babanatan ng ganyan bastos ka.Bisita mo ako.

Ganon pa man ito lang ang iiwanan kong tip.If you have a restaurant na lagi mong binabalikan. Wag na wag kang  gagawa ng isang bagay na makakasakit sa waiters o cook kahit anong galit mo wag mong gagawin yan kung plano mong bumalik kasi baka ibuhos ang galit sayo sa pagkain mo patay na.

Otherwise magalit ka pero  wag ng babalik.

Weird Feelings

"nabubulok na ang mga isda mo at manok sa freezer ang babaho" ito ang bungad ng assistant ko na gusot na gusot ang mukha sa akin di pa ako nakaka upo sa aking lamesa.(sa kwarto niya kasi nakapwesto ang freezer)

"Patay wala pa naman akong dalang ulam" sa isip ko lang.
"Hayaan mo na" ang wala kong kaganag-ganang sagot sa kanya.

Nakalimutan ko Naka off nga pala ang generator pag walang pasok(simula pa Huwebes ng gabi hangang Sabado ng umaga)What to expect nga naman. Ako na ang nagtanga-tangahan.To be honest di man lang ito pumalo sa isip buong friday.Sabagay ngayon lang naman ako gumamit ng freezer kaya be nice to yourself.

Di ko alam kong ang dahilan ay ang mga nabulok na isda at manok sa freezer.May kakaiba akong pakiramdam na pilit kong nilalabanan ngayon umaga habang nasa harap akong nga aking PC.Parang biglang nawalan ako ng gana sa mga ginagawa ko kasalukuyan kasama na diyan ang blogging.

Ang hirap ng pakiramdam na ito.Alam kong nararamdaman niyo rin ito.
magiisip nga kayo ng pweding gawin. Kahapon ko pa iniisip ang gardening(seriously kasi na mimiss ko na ito)yong nga lang summer dito baka mahirap.

Pag dinaraanan ka ng ganitong pakiramdam ano ba ang ginagawa niyo?
Times like this. Have a break yon lang ang alam ko
Change for Good.

Philippine Madrigal Singers: "What Matters Most"

It's a beautiful Thursday.
Kung anon man ang pinagdaanan mo sa pagtatapos ng lingong ito Oh yeah we survive.
Ito ang iiwanan ko sayo.

The Madz(UP Madrigal Singers)

"What Matters Most"
is that we loved at all


"Though nothing can bring back the hour of the splendor in the grass or the glory of the flower we shall grieve not rather find strength in what remain behind" - William Wordsworth.




Happy weekend bloggers.
Magpakalulong sa pagmamahal wag lang sa kalokuhan.

I Got unusual love

I'm not feeling well today.

  Buhay pa yan natutulog lang

Ito ang ginawa nila sa akin pagdating ko ng office. 

Sabi ko sa inyo dumilat ang mata at ginalw ang paa. Buhay pa siya mukha lang walang malay.

Unnecessary stress.

Last night pagkatapos kong patayin si laffy at ang lampshade dahil tamang antok na gumapang ako ng swabe sa aking higaan para matulog sabay talukbong ng aking kumot bigla kong naalala mag set ng alarm. Hinagilap ko aking mobile pero hindi ko ito makita. Naiwan pala ang flaslight-alarm -mobile ko sa trabaho. Nawala ang antok ko na stress ako bigla ng grabe sa pag-alalang di magising ng tamang oras.Isang halimbawa ng unnecessary stress.Bad trip.

The torment of the lost mobile

Bangungot.Sinasabi ko na nga ba umabot hangang umaga non- stop ang dalaw ni panaginip paulit ulit nag papaalala sa aking magising sa tamang oras.

Nagising nga ako ng eksaktong oras.masakit naman ang talukap ng mata ko kinaumagahan.

Oo ,dahil lang sa alarm I'm not feeling well today at sira ang aking panunaw.May LBM ako.

Unusual love

Pagdating ko ng opisina pagkaupo ko nagulat ako sa mga alaga kung kuting for the first time naglapitan sila sa akin una nilaro ang paa ko kagat dito tumbling doon. Umakyat sa binti ko hangang balikat at diniladilaan nila ang likod ng teynga ko habang pinaparinig sa akin ang malakas nilang hinga.

Nararamdaman nila na masama ang pakiramdam ko.Nakakatuwa diba?

Parang kaylang lang TNT (tago ng tago) sila ng una kong makita ko sila sa camp dinala dito sa aking teritoryo para bigyan ng tahanan.

Totoo kaya na ang alagang hayop matalas ang pakiramdam sa mga nararamdaman ng nagaalaga sa kanila.At totoo kaya na hinihigop nilo ang negative na energy tulad ng sakit sa katawan ng amo nila.Yan ang sabi sa akin ni Papa noon maliit pa ako. ibulong ko daw sa kanila ang kahit anong nararamdam kong sakit at mawawala ito.

Nag tataka lang ako sa ginawa nila sa akin ngayon.
at naramdaman ko ang kakaibang ginhawa sa ginawa nila.

kahapon pa ito pero ngayon ko lang na e post kasi not feeling well nga. Ang dami kong napalampas na post kahapon

Handog sa mga Tatay

Sa mga gustong humabol sa Fathers Day.
Libre.
Sakay na.

kung sino man ang nakaisip nito gumulong ako sa kakatawa dito.
Naalala ko lang ang mga jeep sa amin papuntang bayan ganyan na ganyan.
ang sarap ng hanging amihan dahil fresh air.

Fathers Day Special

One acre of diamond pay tribute to the ONE and only ONE
PAPA Don. Si Amang maharlika.

two years ago na kuhanan ko ng larawan ang lugar na ito.at tamang tama ang fathers day para maibahagi ko sa inyo ang connection ng mga picture sa akin bakit ko siya kinuhanan.

May ala-alang nagbigkis sa aming dalawa ni amang ang larawang ito.

Ito kuha sa kabuuan ng ilog malapit sa aming bahay sa kaliwang side .napapagitnaan ng dalawang ilog ang aming bahay sa Bicol. Ang puno ang sentro ng kwento ko ngayon.

May pagbabago na sa punong ito dati rati nakaangat pa ito at ang mga ugat ay payakap sa tubig

Malalim pa ang tubig dito libtong ang tawag

Pwede kang pumasok sa loob at may may kaluwagan sa loob may vacuum kaya may hangin makakahinga ka

 kabilang pangpang dito ako tumatayo habang binabantayan si papang at naghihintay sa kanya. Malamok.

2 years ago papa, umuwi ako doon sa atin sa Bicol. Tulad ng madals kung gawin pinuntahan ko ang isang bahagi ng ilog na malaki ang naging bahagi sa ating buhay dahil sa minsan may pinagsaluhan tayong trahedyang tayong dalawa lang ang nakakaalam at nagbigkis sa ating mag-ama.

Ok lang yong isinasama mo ako sa inuman mo para tagabantay mo at tagabuhat paguwi pag lasing ka na.at gumugulong tayo sa mga palayan dahil sa bigat mo pero nakakauwi din tayo.

Pero dito sa ilog na ito sa mga ugat ng punong ito di ka naman lasing ano ang nangyari sayo ng pumasok ka sa ilalim inabot at di ka na lumabas?

ano ang gagawin ng  isang bata kundi ang lapangin ng lamok at maghihintay sa kung nasaan ka na.Natatakot na ako at gusto ko nag umiyak magisa di naman ako makalapit sa pinasukan mo dahil maliit pa ako.

Doon ako natotong manalangin kay papa Jesus na tulungan ka at gabayan.
Padilim na noon at namumutla na ako.Hindi kita pweding iwanan umiiyak na ako sa pagaalala.
Walang ano-ano lumabas ka pagkaraan ng mahigit isang oras sa tubig.Humahangos.
Ang sabi mo madilim sa ilalim at di mo na masalat ang pinasukan mo nawala ka.
Nakita mo ang takot sa aking mukha. Ipinatong mo ang iyong kamay sa aking ulo na parang wala lang nangyari sayo at ibinigay mo sa akin ang supot ng mga hipon.
Sa murang edad ko noon gusto kong itapon ang mga hipon sa ilog ano ang gagawin ko sa mga ito kung mawawalan ako ng isang ama.

Pa, hanggang ngayon anglinaw linaw pa ng mga sandaling ito sa akin.
Ang dami mong dinaanan at ginawa para sa amin pero bilib ako sa inyong mga ginagawa.
You're one and only.
Kung nasaan ka man alam ka man ngayon alam kung masaya ka na dahil kasama mo na si Lord.
Patuloy niyo po kaming gabayan at bantayan.

Happy fathers day Papa.

Halika sa Damuhan

May Pakulo.

Kung may gusto kang sa isang bagay at may gustong magbigay nito ano ang gagawin mo?

3 year-domain Seryoso ka?

Namimigay ang Damuhan ng 3 year- Domain.:Parang damo lang yan na tomotubo doon. Saan ka pa makakakita ng mga ganyan dito lang  kaya tumbling na sa damuhan.at magbunot ng damo roon, este mag comment lang pala  o yala go!  you make pendot me. 

Kung gusto mo namang dalawang  ang chances mong manalo aba,aba aba wag patatalo  make a post of this pakulo tulad ng ginagawa ko at e comment mo doon ang link ng post mo.

Nagpapasalamat lang po si Boss Bino ng Damuhan dahil 3 taon na siyang namamayagpag sa blogospero.Kung kayat gusto niyang magpasiya ng 3 masuwerteng bloggers na mananalo sa pakulong ito.

Tandaan ang  "The Secret"
Ask. Believe. Receive

Acre of Diamond Turns One

Oh Yeah, isang taon na ang kahibangan kong giliw habang naghuhukay ng mga diyamante sa malawak at mainit na desyerto sa gitnang silangan.

Di ko alam kong ano ang nangyari sa akin pagkatapos ng isang taon parang biglang may bumatok sa akin na tigilan na ang kahibangang ito dahil wala naman katuturan ang mga pinagagawa ko.

Ang astig kasi ng mga bloggers na pina follow ko. Parang nahiya akong bigla.

Mamili ka Acre POLICE or RAYBAN?

Binilhan ko ang aking sarili ng matinong salamin nagsawa na ako sa disposable plastic safety eyeglass na provided ng store yong  salamin na isandaang peso lang. Rayban lang talaga ang gusto kong bilhin pero ng makita ko itong si POLICE na love at first sight ako sa kanya. Saka ko na lang pagiisipan si Rayban kung sakali.

At dahil di matawarang  tagumpay  ang makabuo ng isang taon.

Ilalagay kita  sa spotlight ngayon mismo front page na front page wala ng iba kundi ikaw  lang.

What do you think of my cropping style?

.

KM2:Blogsary

Bukas ikasampu ng Hunyo LUWALHATI   kong masasabi napagtagumpayan ko ng isang taong LUGAMI ang blogospero. Isang taon na ang One Acre of Diamond OH yeah!

Opo. sa maniwala kayo o hindi isang taon na akong NANGANGALUGMATA parang wala sa sarili.walang pakiaalam sa mundo.

At may munting hiling tulad ng karamihan dahil its may Day.

Matutulog akong MAHARLIKA ngayong gabing may HALINGHING, ADHIKA ang mga pagbati niyo ang bubungad sa aking PULOT PUKYUTAN  kinabukasan. HUGOT ang ALINGAWNGAW na mga kumento ng kasayahan sa pigil na mga tawa at kilig kahit magisa lang dahil ito ay galing sa mga hinahangaan kong blogero.

May sekreto mang dinidibdib na PANIBUGHO, parang peklat ng isang taon umiwan ng sakit nanatiling kumakapit na parang DIKYA sa aking balat makati sa tuwing ako ay bumibisita sa iyong mga tahanan.

Pakiusap, pakisilip ang inyong ang blogroll kong napapabilang ba ako sa iyong banal na listahan baka naman naglolokohan lang tayo ng isang taon na wala pa rin ako. Ano ang tawag diyan sakit ng KUYUKOT o kaya sadyang ikaw ay MANANANGAL. Magtatago na lang ako sa yungib pag wala pa rin ako pagkaraan ng dalawang taon pero mananatili paring babalik sa inyong tahanang umaasang mapabilang.

Libre naman ang magpasaya  kung hindi ka naman ipanganak na madamot na tao alam kong di mo lang ito pansin ang totoo mahal na  kita kaya nauunawaan ko ang iyong mga pagkukulang sana mahal mo na rin ako sa tagal ng panahong pagbobolahan natin.

Parang kaylan lang ang isang taon na ako.

Humabol ang saling pusang entry na ito sa taning ng oras na ibinigay sa kamalayang malaya 2: Daloy ng diwa  ni ginoong Jkulisap. Basahin ang nakakahindig balahibong mga talento  pinoy sa pagsulat dito mismo

Midday break - Init ng tag-araw

Umpisang June 15, parang awa mo na wag kang lalabas ng site between 12:30 to 3 pam dahil pag nahuli ka kawawa naman ang companya mo.

Ito ang pakiusap ng mga bosing sa mga MEMO nakapaskil sa mga campo.Paulit ulit na pinapaalala.

Matulog ka sa loob ng kwarto na malamig, magpahinga ng tatlong oras or magkwentuhan na lang kayo kung walang magawa.Kunting tiis lang sa mga nangangati ang paa tulad ko tatlong buwan lang yan.

Sa tingin niyo pag ang temperatura ay pumapalo na ng 43 to 45 degree centigrade sa labas may magmamatigas pang mga laborer na lumabas?

Akala niyo lang wala. Dahil talagang meron kaya dalang - dalang na ang mga companya sa pagpapaalala.

Una, ayaw ng may ari mafront page sa diyaryo at mapagusapan sa TV.Pangalawa, maibaba ang categorya ng companya sa C. dahil ibig sabihin niyan patay ang negosyo niya.

Dito sa UAE Matindi magpatupad ng batas lalo na pag tungkol sa mga mangagawa takot silang di sumunod.


Sa pag kakaalam ko out of six GCC states only Kuwait,Qatar,Bahrain at UAE ang meron nito sa kasalukuyan yong iba kung ano man ang dahilan nila bakit gusto nilang masunog ng buhay ang mga mangagawa nila di ko alam.

Masaya ako at ipinagmamalaki ko ang pamunuan ng mga bansa sa gitnang silangan na may puso para sa mga kapatid nating mangagawa na nasa initan.Alam nila kung gaano kainit ang 43 to 45 degree centigrade.Dito sa UAE Anim na taon na itong pinapatupad kaya pinagpapala sila.

Kahit mainit dito ngayon lumalamig dahil sa pusong meron ang mga namamahala.

Penalties for violations(UAE)
First time offenders will have their firms downgraded to category C for at least three months, and will be fined Dh10,000. Category C firms will not have any work permits issued for at least six months.
The second time offender firms will be downgraded to category C and will have no work permits processed for nine months and will be fined Dh15,000.
Third time offenders will pay fine of Dh20,000 and will be downgraded to category C and will not be issued labour permits for at least one year.
Employers must post notice of daily work timings, "at a noticeable place at the work site so the ministry inspectors can see it clearly during their inspection visits".

Now you know kung bakit.